Bij samenwerking rekening niet bij start op tafel

Vroeger voerden gemeenten kerntakendiscussies, stickers plakken bij taken die belangrijker waren dan anderen. In de lijst van taken werd een lijn getrokken waar het geld op was. Tegenwoordig lijkt de vraag vaak hoe krijg ik een ander zo ver om mijn taken op te pakken.

Op 29 juni was ik in Tilburg bij een inspiratiesessie over gemeente in 2020: eerste overheid of laatste strohalm? De sessie ging over de vraag hoe binnen de gemeente het debat wordt gevoerd over de toekomstige koers. De aftrap werd gedaan door de burgemeester van Tilburg, Peter Noordanus, die vertelde over social innovation. Als ik het goed heb begrepen kiest Tilburg voor “duurzame samenwerkingsverbanden tussen verschillende instellingen, bedrijven en sectoren die tot nieuwe producten leiden”. Met deze aanpak geeft de gemeente invulling aan haar rol als eerste overheid. De aanwezige raadsleden onderschreven met enthousiasme deze visie.

Tegen de achtergrond van bezuinigingen, decentralisatie, bevolkingskrimp en veranderende relatie burger en overheid is het niet genoeg om processen te optimaliseren, vraaggericht, outputgestuurd of lean aan de slag te gaan. De gebaande paden brengen ons weer waar wij altijd uitkwamen. Het is tijd voor nieuwe wegen. Of het gaat om een visie, agenda, actieprogramma, of voor mijn part een gevoel, als je er samen in gelooft, zoals Tilburg in social innovation, dan gaat het werken. Let erop, merkte een spreker op, dat de rekening niet bij het begin al op tafel ligt en de partners elkaar ongemakkelijk aankijken nog voordat het gesprek is begonnen.

About the Author: Pascale Georgopoulou

Hart voor de publieke zaak | Verbinden, Kennisdelen, Wereldverbeteren | GO&C | Verhalen & Haiku's | Sterke Raad | Griffiers | Omgevingswet | Thessaloniki