Het langs-de-deuren-trekken- en het in-gesprek-gaan-seizoen is weer begonnen. ‘Canvassen’ werd dit vroeger genoemd, stemmen ronselen door langs de deuren te gaan met folders en verkooppraatjes. Tegenwoordig lijkt het gelukkig steeds meer te gaan om de problemen en wensen van inwoners, dan om de beloftes en overtuigingen van politici. Een hele vooruitgang. Veel partijen voeren permanent campagne en niet alleen in verkiezingstijd. Ook dat is hoopgevend.
Politieke partijen hebben hoe dan ook ontdekt dat folderen bij tochtige kraampjes geen zoden aan de dijk zet en dat langs-de-deuren tien keer meer stemmen oplevert, dan inzet van andere verkiezingsmiddelen. Ze stimuleren hun afdelingen om het gesprek aan te gaan met de kiezer en maken zelfs praktische handreikingen voor hun raadsleden met do’s en don’ts: hoe start je het gesprek, welke onderwerpen stel je aan de orde en welke boodschap breng je over. Die ondersteuning kunnen raadsleden overigens goed gebruiken.
Het gesprek aangaan, zomaar, met een wildvreemde, over koetjes en kalfjes, ‘small talk’, eerlijk gezegd, de meeste raadsleden vinden het maar eng en onwennig. Als je eenmaal in gesprek bent, dan valt het wel mee. Maar op iemand afstappen, een open vraag stellen, rustig en belangstellend luisteren, zonder meteen te gaan prakkiseren over wat te doen met de input van het gesprek en hoe te reageren, vinden veel politici niet makkelijk. Je ziet vaak dat raadsleden ‘op wijkbezoek’ met elkaar in een kringetje gaan kletsen en de inwoners in de andere hoek staan met hun vriendjes. Verbinden, wil ik maar zeggen, het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Bij een bijeenkomst voor raadsleden kwam ik onlangs de zogenaamde ‘dwarszitter’ tegen. Het lijkt een gewoon bankje, zo’n IKEA-bouwpakketje. Google het maar, het bestaat echt. De bedoeling is dat je het bankje onder de arm meeneemt, ergens gaat zitten en vraagt wat iemand dwarszit. Het mag ook gaan over iemand levensverhaal, passie of ergernis. En je hebt een gesprek.
Handreikingen, cursussen, dwarszitters, gebruik om de drempel weg te nemen hulpmiddelen. Mensen hebben namelijk altijd een verhaal over hun buurt en hun leven. Het is maar net hoe je dat verhaal losmaakt door de eerste stap te durven zetten.